Τα παρακάτω είναι μια σύνθεση από ορισμένες μεταφράσεις του '' Ένδεκα Στανζας και στο Τραγούδι που Δοξάζει την Υποταγή του βοδιού, ύστερα από αίτηση των Σπουδαστών του Βουδιστικό Ινστιτούτου Γκουσαν. '' ( Δυστυχώς δεν έχουμε τις εικόνες που ο Δάσκαλος Χσου Γιουν κοίταζε όταν έγραφε αυτά τα σχόλια.)
1. Κάνοντας πέρα το χορτάρι αναζητώντας το βόδι.
Θέλοντας να εισχωρήσω στην Κενότητα με το άσπρο μου ρόπαλο !
Φωνάζω πιο δυνατά από το μουγκρητό του βοδιού, μουγκρίζοντας διαμέσου των αισθήσεων μου.
Ακολούθησα βουνά και ρέματα αναζητώντας το βόδι, ψάχνοντας τον παντού.
¨Όμως δεν μπορούσα να πω ποια κατεύθυνση είχε πάρει.... δυτικά ; ... η ανατολικά ;
2. Ξαφνικά βλέποντας χνάρια
Συνεχίζω το ψάξιμο ..μέσα στα βουνά και στις όχθες των ποταμών.
Αλλά σε κάθε κατεύθυνση που πήγα, πήγα άδικα.
Ποιος θα το υποπτευόταν ότι ήτανε εκεί ακριβώς όπου βρισκόμουνα,
Ότι χρειαζόμουν μονάχα να δένω κόμπο το κεφάλι μου για να εμφανιστεί μπροστά μου ο αληθινός μου Εαυτός.
3.Βλέποντας το βόδι
Η άγρια του φύση τώρα ηρέμησε σε ένα τεμπέλικο ύπνο.
Κοντά στο ρέμα, κάτω από τα δέντρα, λυγίζοντας τα φύλλα στο χορτάρι από τις δροσοσταλιές.
Το Βόδι κοιμάται χωρίς να νοιάζεται.
Επιτέλους το βρήκα... να το εκεί , με το μεγάλο του κεφάλι και τα κέρατα.
4. Τρυπώντας τη μύτη του Βοδιού
Ορμάω και του τρυπώ τη μύτη !
Αγριεύει και αναπηδά
Αλλά τον ταΐζω όταν πεινάει και του δίνω νερό όταν διψάει.
Ύστερα αφήνω τον γελαδάρη να τον προσέχει.
5. Εκπαιδεύοντας το Βόδι
Σε συντήρησα με πολύ φροντίδα για πολλά χρόνια
Και όργωνες, όχι λάσπες και νερά, αλλά σύννεφα !
Από την δύση μέχρι το σούρουπο, το φυσικό χορτάρι σε έτρεφε
Και έκανες παρέα στον αφέντη σου, κοιμόσουν έξω από την πόρτα του.
6. Επιστροφή στο σπίτι καβάλα στο Βόδι
Ποιο μέρος από αυτά τα συννεφιασμένα βουνά δεν είναι σπίτι μου ;
Υπάρχει πρασινάδα παντού, τόσο άφθονο χορτάρι που δύσκολα
Ξεχωρίζεις τα άγρια από τα ήμερα. Δεν εισβάλλω σε ξένα χωράφια.
Καβαλάω το Βόδι και το αφήνω να βοσκήσει στις άκρες του δρόμου.
7. Φυλάγοντας τον άνθρωπο εξαιτίας του Βοδιού.
Πήγα από την πόλη στην παραλία της θάλασσας
Επιστρέφοντας καθόμουν ανάποδα σε μια άσπρη βοϊδάμαξα
Μέσα στο βαμμένο κάρο ... αποκαλύπτεται το κόκκινο ροδάνι του τροχού.
Η καινούργια νύφη επιτέλους έρχεται, και από το σπίτι μου!
Η νύφη και το Βόδι ξεχάστηκαν.
Θυμάμαι τις παλιές μέρες σκουπίζοντας τις στάχτες από την κρύα σόμπα.
Σιωπηλά, χωρίς ίχνη, βηματίζω πίσω και μπρος χωρίς κανένα λόγο.
Αλλά σήμερα ο πάγος έσπασε από το άνθος μιας δαμασκηνιάς !
Ο βρυχηθμός της τίγρης, το μουγκρητό του δράκου και όλα τα όντα του κόσμου με περιτριγυρίζουν.
9. Επιστρέφοντας στην αρχή και στην ουσία
Όλα τα πράγματα και όλα τα όντα κάτω από τον ήλιο έχουν την δική τους φύση.
Σάμπως η γνώση αυτή δεν πέρασε από γενιές σε γενιές ;
Όταν το Βόδι ξαφνικά βρυχιέται σαν λιοντάρι
Όλα μέσα στο σύμπαν αποκαλύπτουν τέτοια ατελείωτη ποικιλία.
10. Γυρίζοντας στο σπίτι με δεμένα τα χέρια
Πόσο πελώριος είναι ο ορίζοντας του τροχού της γης !
Το φεγγαρόφωτο οδηγεί τις παλίρροιες
και το φως του ηλίου μέσα στο δίχτυ του ουρανού δεν θα έχει όρια.
Αλλά στο τέλος όλα τα πράγματα ξαναγυρίζουν στο Ένα.
Ο κουφός και ο άλαλος, ο σακάτης και ο παραμορφωμένος
αποκαθιστώνται όλοι μέσα στην τελειότητα του Ενός.
11. Το συμπερασματικό τραγούδι
Στην αρχή δεν υπήρχε τίποτα, ούτε και τίποτα δεν έλειπε.
Το χαρτί ήταν άσπρο.
Πήραμε το πινέλο και δημιουργήσαμε την σκηνή...
Το τοπίο, τον αέρα που κτυπά το νερό σε κύματα.
Το παν εξαρτάται από την πινελιά μας.
Το βόδι μας, αφήνει την καλή γη να τον οδηγήσει,
Ακριβώς όπως το πινέλο που αφήνει το χέρι μας να το κινήσει.
Παίρνει οποιαδήποτε κατεύθυνση, περιπλανιέται στα απώτατα άκρα του κόσμου.
Όλα επιστρέφουν εκεί που ξεκίνησαν... στη ευλογημένη κενότητα.
